پیشکسوتان کوچینگ

رشته کوچینگ یا مربیگری، یک حوزه رو به رشد در دنیای امروز است که به طور گسترده در حوزه‌های مختلفی از جمله کسب و کار، روانشناسی، آموزش، ورزش و زندگی شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رشته نیز مانند تمام علوم دیگر تاریخچه‌ پرباری دارد که تأثیرات آن را می‌توان در سال‌های اخیر مشاهده نمود. افراد زیادی برای پیشرفت و معرفی رشته کوچینگ به جهان زحمت کشیدند و با برنامه‌ها و متدهای مختلفی که برای کوچینگ توسعه دادند، ثابت کردند که این روش می‌تواند بهبود قابل ملاحظه‌ای در زندگی افراد ایجاد کند.

در این مقاله، ما قصد داریم به تشریح بخش کوچکی از زندگی نامه افرادی که نقش مهمی در توسعه و شناخت رشته کوچینگ داشته‌اند، بپردازیم تا اندکی توانسته باشیم از زحمات آنها یاد کنیم. از آنجا که توضیحات مربوط به زندگینامه این افراد بسیار جزئی و شامل جزئیات فراوان است، در این مقاله تنها به صورت خلاصه به آنها اشاره شده است. با این حال، این افراد و سایر رهبران و نویسندگان در حوزه کوچینگ با تأثیرگذاری‌های خود، این رشته را به یکی از مهمترین ابزارها برای رسیدن به موفقیت و پیشرفت شخصی و حرفه‌ای تبدیل کرده‌اند.

تیموتی گالوی (Timothy Gallwey)

تیموتی گالوی، یک پیشکسوت در عرصه‌ی کوچینگ و توسعه فردی است که با تأسیس حرکت “کوچینگ ورزشی” یا “کوچینگ در ورزش” شناخته می‌شود. او در مهارت‌های کوچینگش در حوزه‌های ورزشی و سازمانی، مفاهیم جدیدی را برای توسعه فردی و افزایش عملکرد فردی و گروهی معرفی کرده است.

تیموتی گالوی در سال ۱۹۳۸ در انگلستان متولد شد. وی تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد در زمینه‌های ریاضیات و فیزیک ادامه داد. تا زمانی که به عنوان مربی تنیس در ایالات متحده فعالیت می‌کرد، نیاز به شناخت بیشتری از عوامل روحی و روانی موفقیت در ورزش را حس کرد. در دهه ۱۹۷۰، گالوی با انتشار کتاب “کوچینگ ورزشی” یا “ورزش بدون استرس” به شهرت جهانی رسید.

در این کتاب، او به اهمیت توجه به بعد روحی و تأثیر ذهن بر عملکرد در ورزش پرداخت و نشان داد که با کنترل و توجه به ذهن، افراد می‌توانند به بهترین نحو ممکن در فعالیت‌های ورزشی خود عمل کنند. پس از موفقیت کتاب “کوچینگ ورزشی“، گالوی به تأسیس حرکت “کوچینگ در ورزش” پرداخت. او اصول جدیدی را در زمینه‌ی تعامل موفقیت و عملکرد انسانی معرفی کرد و مفهوم “کوچینگ” را از ورزش به سازمان‌ها و زندگی عمومی گسترش داد.

گالوی به عنوان یک مشاور و کوچ در شرکت‌ها و سازمان‌ها فعالیت کرده و مفاهیم کوچینگ را در محیط‌های کاری و توسعه فردی مورد استفاده قرار داده است. او همچنین در دوران حیات خود به تألیف کتبی دیگر نیز پرداخته است که برخی از آنها به عنوان منابع مهم در حوزه‌ی توسعه فردی محسوب می‌شوند.

تیموتی گالوی با مفاهیم خود در زمینه‌ی کوچینگ و توسعه فردی، افراد را به فهم عمیق‌تری از خود و دیگران وارد کرده است. او با مبانی جدیدی برای بهره‌وری، موفقیت، و رضایت در زندگی شخصی و حرفه‌ای ارائه داده و تأثیر گذاری کمابیش بر مدیریت شخصی و سازمانی داشته است. تیموتی گالوی با ارائه‌ی اصول کوچینگی، ارتباط عمیق‌تر با هنر ورزش، و توجه به توسعه فردی، به عنوان یک پیشکسوت برجسته در زمینه‌ی کوچینگ و توسعه فردی شناخته می‌شود.

توماس لئونارد (Thomas Leonard)

توماس لئونارد، در دهه ۱۹۸۰ به عنوان بنیان‌گذار حرفه کوچینگ شناخته می‌شود. زندگینامه‌ی او به عنوان یک نخبه در زمینه‌ی توسعه انسانی و کارآفرینی نشان‌دهنده‌ی تأثیر بزرگ او در شکل‌گیری حوزه‌ی کوچینگ می‌باشد.

توماس در سال ۱۹۵۵ متولد شد و دوران تحصیلات خود را در دانشگاه ویسکانسین و دانشگاه ورمونت گذراند. او تحصیلات خود را در رشته‌های روان‌شناسی و مدیریت تکمیل کرد و از طریق این تحصیلات به دنیای مدیریت و توسعه فردی وارد شد.

لئونارد به عنوان “پدر کوچینگ” شناخته می‌شود، او در اواخر دهه ۱۹۸۰

• اولین برنامه‌های آموزشی کوچینگ را طراحی و معرفی کرد؛
• مبانی این حرفه را برای دیگران ایجاد کرد؛
• مؤسسه بین‌المللی کوچینگ (International Coach Federation – ICF) را بنا کرد.

لئونارد نویسنده کتاب‌هایی در زمینه‌های کوچینگ و توسعه فردیست. اثر برجسته‌ی او به نام “کوچینگ پرسرعت” (Coaching for Breakthrough Success) در جهانِ مدیریت و توسعه شخصی شناخته می‌شود. او به عنوان یک استارتاپ کوچ نیز مشهور بوده و توسعه‌ی کارآفرینان و افراد جوان را تشویق کرده است.

تدوین مفاهیمی مانند “کوچینگ”، “کوچ”، و “گردش کار کوچینگ” از دیگر فعالیت های او در این رشته است. این مفاهیم اساسی در ارتقاء کیفیت زندگی شخصی و حرفه‌ای مردم نقش بسزایی دارند و به وسیله‌ی او به مفاهیم استاندارد حوزه‌ی کوچینگ تبدیل شده‌اند.

توماس لئونارد متأسفانه در سال ۲۰۰۳ درگذشت، اما ارثی قابل توجه در حوزه‌ی کوچینگ و توسعه فردی به جا گذاشت. مفاهیم و اصولی که وی تدوین کرد، همچنان بر روند توسعه‌ی افراد و جوامع تأثیرگذار است.

لاورا ویتور (Laura Whitworth)

لاورا ویتور یکی از بنیان‌گذاران حرفه کوچینگ است که با نقش بسزایی که در توسعه این حوزه و تأسیس مفاهیم بسیار مهم مرتبط با کوچینگ داشته، شناخته می‌شود. لاورا ویتور در سال ۱۹۵۲ در آمریکا متولد شد. او ابتدا در زمینه‌ی مهندسی کامپیوتر فعالیت می‌کرد اما با پیدایش علاقه به توسعه فردی و رهبری، به دنبال راهکارهای جدیدی در این زمینه بود. او در دهه ۱۹۸۰، به عنوان یکی از نخبگان حوزه کوچینگ، به فکر آموزش مهارت‌های کوچینگ به دیگران افتاد.

وی در سال ۱۹۹۲، لاورا ویتور به همراه همکارانش، که جزء افراد برجسته‌ای همچون هنری کیمسی و جان ویدمایر بودند، با تأسیس مؤسسه کوچینگ‌ اکسپرس (Coaches Training Institute – CTI) به عنوان یکی از اولین مؤسسات آموزشی کوچینگ، به رشد و شهرت این حرفه کمک بسزایی کرده است. این مؤسسه به سرعت به یکی از مهمترین مراکز آموزشی در حوزه کوچینگ تبدیل شد و نقش بسیار مؤثری در استانداردسازی و توسعه این حرفه داشت.

لاورا ویتور با تأسیس CTI، مفاهیم بسیار مهم و تاثیرگذاری را در حوزه کوچینگ معرفی کرد. او بر اهمیت شناخت و درک عمیق از خود و دیگران تأکید داشت و مفهوم “کوچینگ کوهی” را مطرح کرد که بر اساس نظریه‌های جدیدی از ارتباط با مراجعین بنا شده بود.

لاورا نه تنها به عنوان یک مربی کوچینگ موفق بلکه به عنوان یک نویسنده و سخنران نیز شناخته می‌شود. او کتاب‌هایی چون “کوچینگ کوهی” و “بازیابی خود: مسیری برای توسعه فردی” را منتشر کرده است که به عنوان منابع کلیدی در زمینه‌های کوچینگ و توسعه فردی محسوب می‌شوند.

جان ویدمایر (John Whitmore)

جان ویدمایر، نامی بزرگ در حوزه‌ی کوچینگ است که با تأسیس مدرسه کوچینگ کوهی و نویسندگی کتب معتبر در زمینه کوچینگ، به ترسیم راهی نوین در بهبود کارایی، رهبری، و زندگی فردی و حرفه‌ای انسان‌ها پرداخته است.

جان ویدمایر در سال ۱۹۳۷ در انگلیس متولد شد. او تحصیلات خود را در رشته‌ی فیزیک انجام داد و سپس به عنوان یک راننده مسابقات اتومبیل‌رانی شناخته شد. در اواخر دهه ۱۹۶۰، با ورود به دنیای کوچینگ و توسعه فردی، به تحقیقات بیشتر در این زمینه پرداخت.

جان به عنوان یکی از بنیان‌گذاران مدرسه کوچینگ کوهی شناخته می‌شود. این مدرسه به عنوان یک مؤسسه بین‌المللی آموزشی، به تدریس مفاهیم کوچینگ با تأکید بر اثربخشی و تحول فردی و سازمانی می‌پردازد. او با توسعه این مدرسه، به ارتقاء کوچینگ به عنوان یک حرفه‌ی مستقل و ارزشمند کمک کرده است.

جان ویدمایر نویسنده کتبی در زمینه کوچینگ است که به عنوان منابع اصلی در این حوزه محسوب می‌شوند. کتاب “کوچینگ برای نتایج” که به همراه “سوزانه فلیچر” نوشته شده است، یکی از آثار برجسته وی است که اصول کوچینگ را در قالب یک سیستم جامع ارائه می‌دهد. ویدمایر به تأکید بر ارتقاء رهبری و توسعه فردی از طریق کوچینگ مشهور است. او معتقد به این است که کوچینگ نه تنها برای بهبود عملکرد در حوزه کسب و کار، بلکه برای تحولات اثرگذار در زندگی شخصی نیز موثر است.

سرجیو و کارولینا روزنبورگ (Sergio & Carolina Rosanbalm)

سرجیو و کارولینا روزنبورگ، موسسان مدرسه کوچینگ EEC (Escuela Europea de Coaching) در اسپانیا، به عنوان پیشکسوتانی موثر در حوزه کوچینگ شناخته می‌شوند. آن‌ها با تأسیس این مدرسه، نقش بسیار مهمی در توسعه فرهنگ و مهارت‌های کوچینگ در اروپا داشته‌اند.

سرجیو روزنبورگ با تحصیلات بالا و تخصص در زمینه‌های مدیریت و روانشناسی، تصمیم گرفت به همراه همسرش کارولینا، یک مرکز آموزشی برجسته در زمینه کوچینگ برپا کنند. آن‌ها با توجه به دانش گسترده‌ای که از حوزه رفتار انسانی داشتند، EEC را در سال ۲۰۰۶ تأسیس کردند. این مدرسه به سرعت شناخته شد و به یکی از برترین مراکز آموزش کوچینگ در اسپانیا تبدیل گردید.

سرجیو و کارولینا نه تنها به عنوان مدرسان مجرب و معتبر، بلکه به عنوان مشاوران و مربیانی که با رویکردهای نوآورانه و کاربردی به دانشجویان خود آموزش می‌دهند، شناخته می‌شوند. آن‌ها تلاش می‌کنند تا دانشجویان خود را به بهترین شکل ممکن در حوزه کوچینگ تربیت کرده و ایشان را برای ورود به دنیای پویای کوچینگ آماده سازند.

این زوج، علاوه بر فعالیت در زمینه آموزش کوچینگ، نیز به نویسندگی در حوزه‌های مدیریت زمان، رهبری اثربخش، و ارتباطات موثر مشغولند. آثار آن‌ها در این زمینه‌ها به عنوان منابعی قابل اعتماد در جامعه کوچینگ محسوب می‌شوند.

سرجیو و کارولینا با تلفیق دانش تخصصی و تجربیات غنی، مسیری را برای ارتقاء کیفیت کوچینگ در اسپانیا و سرتاسر اروپا به وجود آورده‌اند. EEC تحت رهبری این دو نفر، به یک مرجع معتبر برای افرادی که به دنبال یادگیری کوچینگ و توسعه حرفه‌ای خود هستند، تبدیل شده است.